Sorry.

Sorry.
Ik weet het, ik heb ontzettend lang niet iets gepost. Maar het werkte gewoon niet. Ik weet niet wat het was, maar het was niet fijn. Eigenlijk weet ik niet eens zeker of deze het doet. Ik hoop het. Ik ga iets opbiechten, ik ben zo ontzettend onzeker. Voel me ook heel erg alleen. En niet zeurderig bedoeld, alleen ik moest het gewoon kwijt. Ik heb niet iemand die ik kan bellen als ik me rot vol, ik heb niet iemand waar ik gek mee kan doen zonder te denken "zou ze het raar vinden als ik dat deed?" "Moet ik dat wel doen?" Ik kan je verzekeren, iedereen heeft zo iemand nodig, had ik die maar. En mijn onzekerheid is vooral ontstaan omdat ik mij niet `happy´ voel in mijn klas. Alles waar ik mezelf bij ben word afgekeurd. Het is niet makkelijk om van 2 gymnasium naar 2 havo te moeten gaan. Het verschil is gewoon te groot. Ik heb ontzettend fijne vrienden achtergelaten waar het contact nu mee dood gaat. En op mijn nieuwe school ben ik gewoon te anders. Ik hoor daar niet. Mijn moeder zei dat het wel zou komen, maar naar een jaar voelt het nog steeds niet als mijn school. Ik verlang nog steeds terug naar mijn oude school, met mijn oude vertrouwde klasgenoten & vrienden. Een plek waar het niet raar is om jezelf te zijn. Het is niet leuk om alsmaar nerd genoemd te worden en je krijgt ook nooit de kans om blij te zijn met je cijfer, want dan noemen ze je verwaand. het is ook nooit goed. Ik wens me kapot dat er een kansje is dat ik terug naar mijn school mag, maar die kans is onmogelijk.

Sorry voor mijn jankverhaal.
Volgende post foto's.
I promise. ♥

I'll just have to keep on dreaming.

Love.